Το ακούμε συχνά, οι περισσότεροι δεν θα παίρναν ένα σκύλο που πάσχει από αυτό, όλο και κάποιον φίλο/γνωστό έχουμε που είχε ένα σκύλο που δεν τα κατάφερε εξαιτίας του.
Αντί όμως να ανησυχούμε μην αρρωστήσει ο σκύλος μας από καλαζάρ και τι θα κάνουμε τότε, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να τον προφυλάξουμε αλλά και τι μπορούμε να κάνουμε για να τον βοηθήσουμε αν νοσήσει. Γιατί το καλαζάρ είναι μια ασθένεια δύσκολη αλλά αντιμετωπίσιμη αν βρεθεί εγκαίρως.
Το καλαζάρ μεταδίδεται από μια συγκεκριμένη σκνίπα, η οποία στα μέρη με ζέστη και υγρασία, όπως το δικό μας, είναι πολύ συχνή.
Όταν η σκνίπα τσιμπήσει κάποιο ζώο που νοσεί, μετά από μια περίοδο επώασης, πλέον το μεταδίδει σε όποιο επόμενο τσιμπήσει. Η σκνίπα αυτή εμφανίζεται τους ζεστούς μήνες, που στη χώρα μας αρχίζουν λίγο μετά το Μάρτη για να φτάσουν μέχρι τέλη Οκτώβρη, και προτιμά τις απογευματινές-βραδινές ώρες.
Το συγκεκριμένο είδος τσιμπάει ζώα, και μόνο τυχαία μπορεί να τσιμπήσει εμάς, ενώ ο χρόνος επώασης είναι τόσος σε σχέση με τη διάρκεια ζωής της σκνίπας που είναι ουσιαστικά απίθανο μια σκνίπα που μπορεί να τσιμπήσει ένα ήδη μολυσμένο ζώο και να μολυνθεί από αυτό να τσιμπήσει και κάποιο άλλο στο ίδιο σπίτι και να του το μεταδώσει.
Πως μπορεί λοιπόν κανείς να προστατεύσει το σκύλο του;
Το γνωστό εντομοαπωθητικό περιλαίμιο, με διάρκεια που ποικίλει ανάλογα τη μάρκα, επιβάλλεται σε αυτή την περίοδο. Επίσης υπάρχουν αμπούλες που εκτός από ψύλλους και τσιμπούρια απωθούν και την σκνίπα. Κάποια φάρμακα που χορηγούνται για πρόληψη, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα είναι μια άλλη μορφή πρόληψης, ενώ πλέον υπάρχει και το εμβόλιο κατά του καλαζάρ. Βασική προϋπόθεση είναι το ζώο να μην έχει ήδη νοσήσει, προστατεύει σε ένα ποσοστό γύρω στο 70% και μετά την πρώτη εφαρμογή τον πρώτο χρόνο, πρέπει να επαναλαμβάνεται μια φορά το χρόνο, με σημαντικά χαμηλότερο κόστος όμως. Πολύ απλό αλλά αποτελεσματικό μέτρο είναι η γνωστή σε όλους μας σιτρονέλα. Λίγη σιντρονέλα στα άτριχα σημεία του σκύλου, αφού εκεί πηγαίνει η σκνίπα, ακόμα και κάθε δεύτερη μέρα, μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Φυσικά, βάζοντας τον σκύλο μας μέσα το βράδυ, φυτεύοντας βασιλικό, λεβάντα και αντίστοιχα αρωματικά, μειώνουμε τις πιθανότητες για επιθέσεις σκνίπας επίσης.
Κανένα από τα παραπάνω δεν μας καλύπτει πλήρως, όμως συνδυαστικά μπορούν να προστατέψουν σημαντικά.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, είναι το ετήσιο τεστάκι για καλαζάρ. Μέσα στο Νοέμβρη, είναι μια καλή περίοδος να το κάνετε, αφού η περίοδος της σκνίπας έχει τελειώσει. Μια έγκαιρη διάγνωση θα προλάβει τις όποιες συνέπειες. Κάποια σκυλιά εκδηλώνουν εξωτερικά την νόσο, άτριχα μέρη, πληγές που δεν κλείνουν, ξηρή μύτη. Κάποια άλλα όμως φαίνονται μια χαρά ενώ εσωτερικά τους θερίζει τα όργανα. Για αυτό ένα τεστάκι μια φορά το χρόνο οπωσδήποτε.
Αν ο σκύλος σας διαγνωστεί με καλαζάρ, η ρουτίνα των εξετάσεων θα πρέπει να τηρείται με συνέπεια μέχρι το τέλος της ζωής του.
Με την κατάλληλη θεραπεία, θα αντιμετωπιστεί και θα ζήσει πολλά χρόνια ακόμα μαζί σας χωρίς να επηρεάζεται η ποιότητα της ζωής του. Το Καλαζάρ δεν φεύγει ποτέ, μπορεί όμως να είναι ενεργό ή όχι. Για αυτό είναι απαραίτητες οι εξετάσεις.
Ένας σκύλος με Καλαζάρ, δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν που δεν έχει Καλαζάρ. Έχει την ίδια διάθεση για παιχνίδι, κάνει τις ίδιες σκανταλιές, υπερασπίζεται εξίσου το χώρο του και ζει χωρίς προβλήματα (πάντα αν έχει διαγνωσθεί εγκαίρως). Αν σκέφτεστε να υιοθετήσετε ένα σκύλο, κι αυτός έχει μολυνθεί, μην το αφήσετε να σας επηρεάσει.
Ο σκύλος μου έχει Καλαζάρ και δεν τον αλλάζω με κανέναν.
Απλά έχω έναν κτηνίατρο που εμπιστεύομαι απόλυτα και είμαι συνεπής σε ότι μου πει.
