Η Κοζέτ βρέθηκε το 2013 σκελετωμένη και εντελώς αφυδατωμένη, σε ένα λιοστάσι στην Άκολη. Από την πείνα της έτρωγε το χώμα. Αρχές του φιλοζωικού Αιγιαλείας, απο τα πρώτα περιστατικά μας, το πιο βαρύ ως τότε. Έγιναν οι εξετάσεις που χρειαζόταν και βρέθηκε να πάσχει από ερλίχεια και καρκίνο. Χειρουργεία, θεραπείες και πολύ πολύ τροφή. Την Κοζέτ ανέλαβαν να φιλοξενήσουν οι εθελόντριες Βάσω και Εύη Αθανασίου, όμως η φιλοξενία ήταν στην ουσία υιοθεσία, αφού ήταν βέβαιο πως ποτέ μια σκυλίτσα μεγάλη σε ηλικία, με προβλήματα καρκίνου και γενικότερα υγείας δεν θα κατάφερνε να βρει μια άλλη οικογένεια. Και όσο και αν φαίνεται λογικό, δεν είναι αυτονόητο. Κανένας εθελοντής δεν είναι αυτονόητο πως θα υιοθετήσει ένα ζωάκι με πολλά προβλήματα, είναι όμως πιο πιθανό από ότι κάποιος που δεν είναι τόσο βαθιά μέσα σε όλο αυτό. Η Κοζέτ ήταν το τρίτο σκυλί σε ένα όχι μεγάλο σπίτι, με πολλά έξοδα για μια οικογένεια με τις δυσκολίες που έχουμε όλοι. Η Κοζέτ έζησε μαζί τους για 3 ολόκληρα χρόνια. Πάχυνε τόσο που πλέον έπρεπε να χάσει βάρος, είχε τη μόνιμη θέση της με το μαξιλάρι της και έβγαινε μόνο για την ανάγκη της, δεν ήθελε βόλτες, γιατί φοβόταν μήπως δεν ξαναγυρίσει στο σπιτικό που τόσο παιδεύτηκε για να βρει. Έφυγε χαρούμενη, περιμένοντας να μαζευτούν όλοι στο σπίτι πριν ξεψυχήσει, για να τους χαιρετήσει λίγο πριν το τέλος της.
Σκυλιά σαν την Κοζέτ υπάρχουν δυστυχώς πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε, όμως δεν υπάρχουν αντίστοιχες Βάσω και Εύη. Όλα βέβαια είναι στο χέρι μας! Ίσως αυτή τη νέα χρονιά που ξεκινάει σε λίγο, να είναι πιο πιθανή μια υιοθεσία ενήλικου σκύλου, να είναι προτεραιότητα ένα σκυλί με προβλήματα υγείας και να γίνει στάση ζωής η στείρωση για τη μείωση των αδέσποτων ώστε κάποτε να μην υπάρχουν πλάσματα που προσπαθούν να χορτάσουν την πείνα τους με χώμα.
Η Κοζέτ όπως βρέθηκε σκελετωμένη, και η Κοζέτ στο λιμάνι της.
